...

اینکه باید به فردا فکر کرد , درست...ولی بماند...





اینکه چرا وقتی از فردامون خبر نداریم هی حرص مال دنیا رو می زنیم , البته بعضیامون...بماند...





اینکه زندگی قشنگه و خدایی که همه قبولش داریم این همه نعمت داده تا روزگاری رو که روی زمینیم سخت نگذره...بماند...





اینکه خیلیامون سفرمون پر از برکته برا همین با اسمش شروع میکنیم و با شکرش تموم...بماند...





ولی خودمونیم...زندگی برا بعضیا سخته...راه دور نریم...بعضیای دور و برمونو میگم...





اونایی که تنبلن و چشمشون به دست این و اونه و بدون حرکت برکت می خوان....بماند...





اونایی رو می گم که زورشونو برای نون حلال میزنن , ولی زورشون خیلی به زور زمونه نمی چربه....





من و تو میدونیم همه از خاکیم...خاک سرزمینمونم پر از مهر ... پس بماند...





اگه بدونیم یه جایی یه کسی ، یه دردی داره ، هممون یا علی رو از بچگی یاد گرفتیم...اونم مدد میکنه...پس بماند...





سفرتون پر برکت ، فقط یه " آمین " ازتون می خوام که هیچ سفره ای بی نعمت نمونه...





حالا با یا علی تو...یا ، یا علی من....





یا علی...





" محمد حسین لطیفی "